Historia kościoła i klasztoru
Zgodnie z przyjętą przez cystersów zasadą, klasztor zbudowany był nad rzeką przy ważnym szlaku komunikacyjnym (droga z Poznania na Rogoźno, Wągrowiec i dalej Bydgoszcz).
Pierwotny kościół i klasztor zbudowane były w stylu gotyckim, ale ich wielkość i rozplanowanie nie są znane. Zabudowania były usytuowane na prawym brzegu Warty i przy Owińskiej Strudze. Z zachowanych zapisków wiadomo, że kościół był jednonawowy i ciemny.
W roku 1700 rozpoczęto budowę nowych zabudowań klasztornych według projektu Jana Catenazziego. Niestety w 1720 roku, w Wielki Piątek, wybuchł pożar w kościele od płonącej świecy, który częściowo zniszczył nowe zabudowania. Odbudowę kościoła i klasztoru siostry powierzyły Pompeo Ferrariemu. Prace budowlane trwały od 1720 do 1728 roku.
Następnie w latach 1728-1730 kościół przyozdabiali malowidłami ściennymi franciszkanie: Adam Swach i Walenty Żebrowski.
Dnia 2 września 1731 odnowioną świątynie konsekrował biskup chełmiński i zarazem opat pelpliński Tomasz Franciszek Czapski. Świątynia ta w niezmienionej formie przetrwała aż do naszych czasów.
Obecny kościół zbudowany jest na planie czworoboku, zbliżonego kształtem do kwadratu. Przykrywa go centralnie położona ośmioboczna, eliptyczna kopuła oraz dach wielospadowy. Kościół jest orientowany – tzn. zbudowany wzdłuż osi wschód – zachód.
Do budynku kościoła od strony pd.-zach. przylega czworoboczna wieża – dzwonnica o trzech kondygnacjach, nakryta baniastym hełmem. Kiedyś na dzwonnicy znajdował się zegar, dzisiaj pozostały puste pola i jedynie wewnątrz są jeszcze resztki mechanizmu zegarowego. Tam także można zobaczyć fragmenty dawnych gotyckich murów.
Cztery szczyty kościoła miały pierwotnie wykończenie barokowe. Obecne – klasycystyczne – pochodzą zapewne z lat 1874-80, kiedy to dobudowywano drugie piętro na budynkach klasztornych. Wtedy także, na ścianie frontowej kościoła zostały zamurowane dwa okna. Znajdowały się one po lewej stronie ściany frontowej budynku, pomiędzy drugim i trzecim (narożnym) pilastrem – podobnie jak są rozmieszczone okna na ścianie bocznej. (Można to zobaczyć na obrazie, znajdującym się na kopule w kościele, przedstawiającym nowo wybudowany kościół i klasztor oraz poznać po spękaniach tynku w miejscu zamurowanych okien.)