Termin łaciński ministrare oznacza „służyć, pomagać”.
Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy Świętej.
Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy Świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych.

Od kiedy istnieją ministranci?

Odpowiedź na to pytanie jest właściwie bardzo prosta: od kiedy w ogóle istnieje nabożeństwo.
W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni – pokolenie Lewiego. W powstającym Kościele apostołowie potrzebowali kogoś do posługiwania wiernych. Wybrali więc siedmiu pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty. W ten sposób można w kilku słowach przedstawić ministrantów i naszą działalność .

1.Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje prezbiterowi, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej.

2.Ministrant jest tym który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawić i wskazać na inną rzeczywistość.

3.Ministrant powinien sam być ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą prezbitera, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!

Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać! ,,Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!

Lektor – ministrant Słowa Bożego – w Liturgicznej Służbie Ołtarza to ministrant, pełniący funkcję lektora. Do jego zadań należy odczytywanie Słowa Bożego, wezwań modlitwy powszechnej, komentarzy mszalnych, może także wykonywać psalmy responsoryjne. Jako starszy z grona ministrantów sprawuje nad nimi opiekę.

W świetle posoborowych dokumentów Kościoła pojęcie lektor wymaga sprecyzowania. Często w języku potocznym słowo to odnoszone jest do starszych ministrantów, którzy po ukończeniu tzw. kursu lektorskiego usługują przy stole Słowa Bożego, czytając teksty z Pisma Świętego.

W sensie ścisłym słowo lektor odnosimy do kleryków, którzy w seminarium otrzymują taką posługę, udzieloną przez biskupa według pontyfikału. Podobnie posługa lektora stałego przewidziana jest także dla świeckich mężczyzn po ukończeniu 25. roku życia.

Herb Liturgicznej Służby Ołtarza

Księga przypomina nam o codziennej lekturze Pisma Św.

Kłosy zbóż, z których powstaje chleb.

Winne grono owoc krzewu winorośli, z którego powstaje wino.

Chrystus dla nas przemienił chleb w swoje Ciało a wino w swoją Krew.

Chrystus Król karmi nas swoim Słowem i Eucharystią we Mszy Św.

Hymn Liturgicznej Służby Ołtarza:

Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie

to nasze rycerskie hasło.

Ono nas zawsze prowadzić będzie

i świecić jak słońce jasno.

Naprzód przebojem młodzi rycerze

Do walki z grzechem swej duszy

Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty

Z nim w bój nasz zastęp wyruszy.

Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie

Podnosząc w górę swe czoła.

Przed nami życie rozkwita w wiośnie

Odważnie, bo Jezus woła.

Łącze do KNC - Miesięcznika dla ministrantów