W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego
(w naszej tradycji zwanej Świętem Trzech Króli)
przypada święto Chrztu Pana Jezusa.
W czasie swojego Chrztu Jezus objawił się Izraelitom jako prawdziwy Mesjasz,
namaszczony Duchem Świętym.
Tu – objawiwszy swoje posłannictwo – rozpoczął swą działalność publiczną.
Święto Chrztu Pańskiego kończy okres świąteczny Bożego Narodzenia,
choć w polskiej tradycji jeszcze do 2 lutego śpiewa się kolędy i pozostawia szopki.
/tekst za: brewiarz.pl oraz niezbednik.niedziela.pl/
Niedziela Chrztu Pańskiego przypomina nam i nakłania do ponownego przemyślenia faktu naszego chrztu i wszystkich z niego wypływających konsekwencji i zobowiązań.
W Katechizmie Kościoła Katolickiego na temat Sakramentu Chrztu Świętego czytamy m.in.:
” / … / Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga… Nazywamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze.
Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą; łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili; chrztem – ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie; namaszczeniem – ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszcza); oświeceniem – ponieważ jest jaśniejącym światłem; szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd; obmyciem – ponieważ oczyszcza; pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania Boga [Św. Grzegorz z Nazjanzu, Orationes, 40, 3-4: PG 36, 361 C.]. / … / ”
/Katechizm Kościoła Katolickiego o chrzcie/
