W dniu 23 kwietnia Kościół w Polsce obchodzi uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, który jest jednym z trzech głównych patronów Polski, obok NMP Królowej Polski i św. Stanisława ze Szczepanowa, biskupa i męczennika.
Wojciech pochodził z rodu Sławników w Czechach. Urodził się około 956 roku. Przy bierzmowaniu otrzymał imię Adalbert.
Po starannym wykształceniu w szkole katedralnej w Magdeburgu, w roku 983 został biskupem Pragi. Wskutek waśni rodowych musiał opuścić Pragę. Za pozwoleniem papieża wstąpił do benedyktyńskiego opactwa św. Bonifacego na Awentynie (jedno ze wzgórz antycznego Rzymu) i tamże złożył śluby. Na polecenie papieża wrócił do Pragi, ale musiał ją powtórnie opuścić.
Przybył do Polski na dwór księcia Bolesława Chrobrego i z jego pomocą wyruszył głosić Ewangelię pogańskim Prusom, gdzie został męczeńsko zamordowany w piątek 23 kwietnia 997 roku.
Jego ciało wykupiono i złożono w Gnieźnie, które stało się siedzibą pierwszej metropolii w Polsce.
Św. Wojciech był misjonarzem na Węgrzech i w Polsce. Po męczeńskiej śmierci Jego Kult szybko ogarnął Węgry, Czechy oraz kolejne kraje Europy.
Ku czci św. Wojciecha zostały zrobione słynne drzwi gnieźnieńskie, na których w 18 obrazach-płaskorzeźbach, wykonanych w brązie, są przedstawione sceny z życia Świętego.
Janowi Kanapariuszowi, mnichowi benedyktyńskiemu klasztoru na Awentynie, przypisuje się autorstwo dzieła Vita sancti Adalberti episcopi Pragensis (Żywot Świętego Wojciecha), napisanego prawdopodobnie w roku 1000.
Św. Bruno Bonifacy z Kwerfurtu, również benedyktyn, biskup i przyszły męczennik, około 1004r. napisał, zachowany do dzisiaj, określany jako drugi “Żywot św. Wojciecha”.
[oprac. m.in. na podstawie: /archidiecezja.pl/uroczystosc-sw-wojciecha/] oraz /prymaspolski.pl/patron-sw-wojciech/
Krótki zarys historii życia św. Wojciecha.
Bardziej szczegółowe opracowanie historii życia Świętego oraz krótki film zamieszczone są na stronie internetowej Prymasa Polski, z którymi szczególnie powinien zapoznać się każdy, kto nosi imię Wojciech.
