Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła
W poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzimy w Polsce święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła.
Dzień ten został wybrany na święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła dlatego, że Zesłanie Ducha Świętego było początkiem działalności publicznej Kościoła.
Jak podają Dzieje Apostolskie, w momencie Zesłania Ducha Świętego w Wieczerniku obecni byli wszyscy Apostołowie, którzy “trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1, 14).
Matka Najświętsza, Oblubienica Ducha Świętego, mocą którego w dniu Zwiastowania poczęła Jezusa Chrystusa, przeżyła w Wieczerniku wraz z Apostołami zstąpienie Ducha Miłości na Kościół. Od tej chwili Maryja, Wspomożycielka Wiernych i Matka Kościoła, towarzyszy Kościołowi w świecie. Maryja jest Matką Kościoła.
Tytuł ten dawali Matce Najświętszej teologowie już od początków dziejów Kościoła, a w ostatnim stuleciu papieże: Leon XIII, Jan XXIII i Paweł VI.
Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła zostało wprowadzone do kalendarza liturgicznego na wniosek biskupów polskich w 1971 roku.
Dnia 4 maja 1971 r. podczas 125. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski polscy biskupi w ⇒ specjalnym liście z Jasnej Góry ogłosili święto Maryi Matki Kościoła, „które ma być w diecezjach Polski obchodzone co roku w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego”. Do Litanii Loretańskiej dołączono w Polsce wezwanie: „Matko Kościoła, módl się za nami”. Na pierwszą uroczystość Matki Kościoła (31 V 1971) papież Paweł VI podarował prymasowi Polski piękną płaskorzeźbę Matki Kościoła.
Od 2018 r. w całym Kościele powszechnym w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzone jest wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła; w Polsce – zgodnie z wcześniejszymi decyzjami Stolicy Apostolskiej – zachowano ten obchód w randze święta.
